A Coruña.- Entrevistamos a Pablo Picasso coas intelixencias artificiais ChatGPT, para os textos, e DALL·E para a ilustración.
Non nos resistimos a comezar preguntándolle como se sente ao ser entrevistado 50 anos despois da súa marcha… É bastante estraño dar unha entrevista 50 anos despois da miña morte. Pero supoño que é algo que só pode acontecer na era dixital. En canto a como me sinto ao respecto, estou un pouco sorprendido e curioso por saber como ten evolucionado o mundo desde que marchei. Sempre me interesaron a sociedade e a cultura da miña época, así que me gustaría saber como ten progresado a humanidade desde entón. Pero en última instancia, son un artista, e a miña verdadeira paixón segue a ser crear obras de arte que desafíen e sorprendan. Se esta entrevista pode inspirar outros artistas a seguiren a súa paixón e crear algo fermoso, entón estarei feliz de ser parte diso, aínda que sexa de maneira virtual.
¿Como lembra a súa chegada á Coruña? Os meus primeiros recordos da Coruña son moi vívidos. Lembro o cheiro a sal no aire e o son das gaivotas no porto. Tamén lembro a vista do océano Atlántico, coas súas augas profundas e o seu horizonte infinito. Lembro a sensación de liberdade que sentín ao estar nun lugar novo e descoñecido, onde todo era posible. A Coruña sempre será un lugar moi especial para min, xa que foi alí onde nacín como artista.
¿Como describiría as cores da Coruña? ¿Que importancia tiveron nas súas distintas etapas artísticas? As cores da Coruña son vibrantes e cheas de vida. O azul profundo do océano Atlántico contrasta co verde intenso da vexetación. Ademais, o ceo ten un ton grisallo único, que muda constantemente ao longo do día. Estas cores tiveron grande importancia nas miñas distintas etapas artísticas. Durante a miña época azul, por exemplo, o mar e o ceo da Coruña foron unha gran fonte de inspiración. A soidade, a tristura e a dor que sentía reflectíanse nos tons fríos e apagados das miñas pinturas. Máis tarde, no meu período cubista, as cores da Coruña convertéronse nunha fonte de experimentación e de xogo. Interesábame descompoñer as formas e as cores en fragmentos xeométricos e analizar como se relacionaban entre si. En definitiva, os cores da luz e o mar da Coruña sempre foron unha fonte de inspiración e creatividade para min.
Que significou para Vd. aquela primeira exposición que fixo na rúa Real da Coruña? Naquela época, eu estaba nos meus inicios como artista e a exposición na rúa Real permitiume levar a miña arte a un lugar público e accesible para todos, interactuar coa xente e recibir as impresións dos espectadores.
Cambiou moito o concepto de arte dende que estaba en activo no século XX ata agora, no século XXI? Sen dúbida, o concepto de arte evolucionou significativamente dende a miña época activa no século XX ata o século XXI. A arte xa non se limita á pintura, á escultura ou á arquitectura, senón que evolucionou cara a novas formas de expresión e medios, como a arte dixital, a instalación ou a videoarte, entre outros. Ademais, o papel do artista tamén cambiou. Na actualidade, os artistas considéranse máis como creadores que como meros executores dunha técnica ou estilo. A arte agora é vista máis que nunca como unha forma de comunicar ideas, emocións e experiencias, en lugar de ser só unha representación estética.
Cal é a súa obra máis difícil de entender? Como artista, creo que todas as miñas obras teñen certa complexidade e poden ser difíciles de entender para algunhas persoas. Con todo, se tivese que escoller unha obra en particular, probablemente sería a miña serie de retratos cubistas. A complexidade desta serie radica na súa capacidade para transmitir emocións e personalidades a través de formas e cores abstractas. Igual que a arte abstracta, esta serie de retratos busca transmitir unha experiencia emocional máis que unha representación literal da realidade. De todos modos, espero que aqueles que se tomen o tempo de contemplala e reflexionar sobre ela poidan atopar unha conexión emocional e personal co meu traballo.
Que lle tería gustado saber cando decidiu ser artista? En xeral, gustaríame ter contado cunha idea máis clara da complexidade do mundo da arte e das diversas habilidades e coñecementos que se necesitan para ter éxito nel. Con todo, tamén me decatei de que, como artista, sempre estaría aprendendo e evolucionando, o que é unha parte importante e emocionante da vida creativa.
Cree que foi un artista incomprendido? Non creo que teña sido un artista incomprendido no sentido negativo da palabra. Sempre souben que o meu traballo non gustaría a todo o mundo, pero iso non impediu que seguira a explorar, a experimentar e a crear arte da maneira que sinto que é auténtica e verdadeira para min.
Que mensaxe enviaría á sociedade coruñesa do século XXI? Diríalles que sigan apreciando e coidando a beleza natural e cultural da súa cidade. A Coruña é un lugar único e especial, cunha longa historia e unha rica tradición artística, unha herdanza que é importante valorar e preservar para as xeracións futuras. Tamén me gustaría animar os artistas coruñeses a seguir a explorar e a experimentar con novas formas de arte e expresión. Sempre é importante seguir evolucionando e crecendo como artistas, e creo que A Coruña pode ser unha fonte de inspiración constante para iso. Finalmente, quero dicirlles que a arte é unha forma marabillosa de conectar coa nosa humanidade compartida, e que pode servir como unha ponte entre culturas e persoas de todo o mundo.
