Marta Otero Mayán
«Xornanismo»
O «xornanismo» comeza moito antes da publicación da peza, xa na escolla do tema. A pulsión «xornanista» adivíñase no ollar refulxente do informador cando cae nas súas mans unha realidade o suficientemente escabrosa, dolorosa e dura como para que pague a pena contala.
Virtudes (e Mercedes)
O que eu non sabía cando arribei á «chave do Caribe» era que o relato familiar de Xesús Fraga viaxaba comigo só con pasaxe de ida, e que o seu sino era pasar a formar parte vitalicia da biblioteca persoal de Mercedes.
Saúde mental, operación comercial
Hai consultas de psicoloxía que parecen tiradas dunha actuación de Les Luthiers. Neses pequenos despachos, tan presentes agora nas vidas das persoas dende que a saúde mental irrompeu como unha tanqueta na conversa pública, semellan, ás veces, os decorados dunha obra teatral.
Tras a tremoia do hotel
As camareiras de piso, popularmente coñecidas como kellys, apócope de «as que limpan», exercen diariamente un labor silencioso, discreto e invisible polos corredores dos hoteis. Arrastran camas, limpan baños, aspiran alfombras, recollen os refugallos máis indignos dos desconsiderados. No proceso deixan as costas, as forzas, a saúde e máis tempo do…
O legado de Feijóo: un consenso difuso
O actual presidente da Xunta, Alfonso Rueda, adiantou para os anos vindeiros unha continuidade a todo o feito e andado nos trece anos de xestión conservadora con Alberto Núñez Feijóo á cabeza. Catro maiorías absolutas que o xa expresidente e o seu sucesor no cargo presentan como o seu mellor…
Feo, facha, Ferrol
Convido a tomar asento a todos e todas as que premeron nesta ligazón pensando que ían atopar aquí algo diferente. A este sempre agradecido espazo viñemos hoxe falar de Ferrol, a máis deostada das urbes galegas.
A clase obreira vai a Benidorm
Chega o verán e chegan os pau «selfies», os sotaques europeos do norte e os «freetours» comandados por paraugas amarelos facendo súas as rúas das cidades e das nosas vilas. Chega o turismo masivo, e chega, case da man, tamén a turismofobia.
Loitar o pan, gozar do circo
De todos os latinismos pedantes que adoitan empregar os que buscan parecer mais listos ca min, a locución latina panem et circenses, pan e circo, é, sen dúbida, a que se me antolla máis insoportable. Un latinorio cuspido sempre dende arriba cara abaixo, e que, como a maioría dos improperios,…
Once upon a time na Coruña
Pasou no comezo dos tempos. Cando ata pouca rivalidade fútbolística había: o Deportivo levaba anos empantanado en 2ª, o Celta subía e baixaba de categoría cada ano e ao Compos nin se lle esperaba. Pero se hai ganas de rifar, nunca faltan motivos. A decisión de fixar a capital administrativa…
Podemos falar menos (e mellor) de saúde mental?
É difícil sinalar o momento preciso no que comezou, pero aí está. Nas redes sociais, na televisión, nos parlamentos autonómicos, no congreso dos deputados, no bar, no xornal, no salón de peiteado. Aquilo que antes era tabú emprendeu, duns poucos anos a esta parte, o camiño inverso, ata situarse no…
