Antía Yáñez
Non teño a cona para muiñeiras
A todos eses que non teñen nin idea do que é pasar por un embarazo, resumiríallelo ben coa frase «Non teño a cona para muiñeiras». En maiúsculas. E nunca o suficientemente grandes.
Membros peludos da familia
As despedidas son para quen fica, non para quen marcha. É unha forma de aprendermos a continuar, a lembrar intentando que manque o menos posible.
A esnaquizada xeración de cristal
Quizais aí radique o quid da cuestión: na esperanza. Na falta dela, máis ben. A xuventude hoxe en día está farta de escoitar que somos a primeira xeración que vivirá peor que os seus proxenitores.
Chorar
Chorar pola rúa é semellante a ter a lepra no século XXI. Foi o primeiro que me veu á cabeza cando me aconteceu, hai un par de semanas. Digo que me aconteceu coma se a que chorase non fose eu.
Violencia estética
A idade media de acceso a tratamentos de cirurxía estética pasou dos 35 anos aos 20. Cal é a batalla que temos que librar contra a senectude a esa idade, pregúntome.
O caso das lecturas obrigatorias
Á pregunta de que opinaba eu sobre os libros de lectura obrigatoria, aquel día, respondín con atrevemento que non tiña un criterio ao cen por cento formado.
É o mercado, amigo
Eu quixen ser nai como o quero todo: sen saber moi ben se si ou se non, adaptándome á realidade unha vez vén dada. Non quero nin pensar na inmensa dor das persoas que queren ter fillos e polo que sexa non poden.
Jim Halpert
A adolescencia nos dous mil e poucos foi cousa que terá que estudarse nun futuro, téñoo claro. Unha etapa de transición entre a procura da igualdade sexual (que non dos sexos) e o abandono da figura de muller-de-ben.
Medrar
Chega unha idade na que sabes que se teu pai ou túa nai te chaman en horas non habituais, algo pasou. Unha caída, a tensión, un malestar estraño. As mellores son aquelas nas que devolves a chamada agoniada e a resposta é «o móbil fixo cousas raras dentro do peto»
Querida ansiedade
Velaquí te deixo, exposta, sacada do teu agocho e espida, para que todos te miren igual que ti me observas cando sento na cadeira a escribir.
