A porta de Tannhäuser
O erro
«Ser nena é un erro». Cando era cativa había un rapazolo que me dicía cousas así. Ríase de min por ser nena. Dicíame que o peor do mundo era ser muller. Eu mirábao perplexa, sen entender. El poñía exemplos da superioridade masculina: «As nenas non poden xogar ao fútbol. Non…
A memoria das cousas
O único valor dos obxectos son as súas memorias. Eses recordos son o seu ADN que nos transmiten sensacións, evocacións e historias que rexorden de súpeto e sen avisar. Hoxe tomando café con Emiliy Dickinson acordeime de Mario, o amigo que me regalou a cunca onde están inscritos uns versos…
O meu Almodóvar
Isto non é unha crítica. Isto é o que sentín cando o outro día conseguín deixar o meu espírito saturnino na casa e ir ao cine. Pero quen contaba con que a melancolía me seguise, pedaleando non sei como, ata o belísimo Kino International en Berlín Este, onde os peixes…
Louros de ollos azuis
Dende que comezou a guerra de Rusia, non fago máis que ver as cores da bandeira ucraína. Berlín está pintado de ucraíno. Non importa que a empresa eléctrica Vattenfall, que xera a meirande parte da enerxía berlinesa, sexa sueca, porque as súas cores son as mesmas. É a bandeira de…