Este artigo tamén está dispoñible en: Castelán
O espectacular éxito da serie Fariña estanos permitindo revivir uns anos cruciais na historia recente de Galicia e do Partido Popular, entón Alianza Popular. O seu impacto sobre a opinión pública está aínda por ver.
A metade dos galegos que sentaron un mércores perante a tele viron como todo un presidente da Xunta, como Gerardo Fernández Albor, quen por certo acaba de cumprir 100 anos entre homenaxes de Rajoy e Feijóo, reuníase nos anos 80 en Portugal cos capos do contrabando fuxidos da xustiza e pactaba con eles o seu regreso a Galicia a cambio de impunidade.
Á semana seguinte escoitaron como diñeiro do narcotráfico se desviaba para «botar a Rajoy da Deputación de Pontevedra» ao parecer porque non lle gustaba o que estaba pasando cos capos. Iso si, na serie aclaran que Fraga si estaba con eles e por iso díxolle ao hoxe presidente do Goberno que casase, aprendese galego e fose a Madrid.
Ou sexa que Rajoy sabía que o seu partido se financiaba con diñeiro dos Terito, Oubiña, Miñanco e compañía; non estaba de acordo, pero sabíao e como faría anos máis tarde coa Gürtel mirou para outro lado e seguiu coa súa carreira política.
Fariña rememora tamén a escandalosa conexión cos narcos de alcaldes populares como Nené Barral ou avogados como Pablo Vioque e, por suposto, o financiamento do partido, primeiro co tabaco de batea e logo con todo o que chegaba ás rías.
«A Xunta está comprada» dise con total naturalidade na serie. Todo así, sen anestesia. O libro de Nacho Carretero, insolitamente secuestrado tras unha denuncia doutro ex-alcalde popular, Bea Gondar recolle tamén a non explicada amizade entre o hoxe presidente galego, Núñez Feijoo e outro dos capos históricos, Marcial Dorado.
Preguntado o outro día polas consecuencias políticas e sociais da serie, Feijóo sacudiuse o espiñento asunto de enriba dicindo que unha cousa é a ficción e outra a realidade. Un argumento que non vai a lado ningún porque neste caso parece que a realidade foi incluso peor que a ficción.
No medio do afundimiento do PP pola corrupción, a crise de Estado en Cataluña e escándalos como o de Cifuentes, resulta que agora os espectadores están vendo ou rememorando como o partido que, a día de hoxe aínda goberna en Madrid e en Santiago naceu, creceu e desenvolveuse primeiro a lombos do contrabando e o narcotráfico e logo grazas ao financiamento ilegal da Gürtel.
Parece difícil que todo isto non teña consecuencias, aínda que hai quen pensa tamén que estamos xa demasiado anestesiados.
Este artigo tamén está dispoñible en: Castelán