Etiqueta: coidados
Experiencia en busca de forma
Desta volta paso polo «Bortel» a novela Coidadora (2021), flamante premio Xerais de novela asinado por María Marco. Na estética ...
Cantigas para despois dunha pandemia
O diario británico The Economist, unha das biblias da modernidade liberal, decretaba o 15 de maio, día de San Cidre ...
Por un minifundio para os coidados
No que respecta á orde natural da vida, non me dá medo envellecer. É máis, penso que dá moitas vantaxes, ...
A dobre dependencia dos coidados
Hai xa máis de trinta anos desde que María comezou a coidar familiares. Ela e o seu home acumulan un ...
Hai que botalos! (Reloaded)
O lema fíxose popular en 2005 como parte dunha acción do sector da cultura galega, denunciando as eivas do Goberno ...
Memoria de fume e virus
Cando xa nos esqueceramos da Galicia que arde, a vaga de lumes de outubro do ano 2017 volveu colocar os ...
O servizo de axuda aos fogares: un traballo feminizado e precario
Algúns concellos de Galicia optaron pola privatización do servizo de axuda aos fogares. En Chantada (Lugo) co goberno do PP, ...
Da boa morte
Desde a Ética a Nicómaco de Aristóteles, o fin da política para a tradición republicana é acadar a «vida boa»; ...
A medida das cousas: en Copas de Europa ou en Orzamentos Xerais do Estado
Había poucos días que volveramos á escola e eu andaba nervioso á espera daquel primeiro encontro. Aquest any si! No xornal dicían ...
-
Victor Moscoso, o creador da iconografía psicodélica
O rock psicodélico californiano tivo elementos galegos, e concretamente das Mariñas coruñeses. O fundador de Grateful Dead, Jerry García, era ...
-
O maior progreso tecnolóxico segue a beneficiar aos ‘aristoi’ de sempre
A obra «Como não ser, tranquilamente, human@s. Técnica e Política da Antiguidade à Era Neoliberal», de Rebeca Baceiredo, licenciada en Ciencias da Comunicación e doutorada en Filosofía, ten esta última como área central de coñecemento na elaboración e interpretación do texto.
-
Outra vez o Bribón
Juan Carlos de Borbón apareceu en Sanxenxo tras case dous anos de autodestierro en Abu Dabi tal e como é. Tan campechano. Con pantalón de pinzas, camisa branca e chaleco casual, gorra contra o sol desas que quedan igual de ben e mal aos eméritos navegantes e aos raperos noveis, e andares máis inseguros que rexios.