Categoría: Outra vaca no millo
Outro martes calquera
Agora estou escribindo estas palabras para Ana López Quintela, profe, escritora de contos infantís e unha das miñas amigas máis responsables, para que saiba que escollería tirar os cartos na AP-9 todos os días con ela antes que o mellor plan do mundo con practicamente calquera outra persoa.
Fiona Apple e as palabras amables
Son unha moi dedicada fan da música feita por e para mulleres tristes, enfadadas e intensas. Phoebe Bridgers. Joni Mitchell. Edith Piaf... Pero a indiscutible raíña das señoras tristes, enfadadas e intensas que fan música para outras pobres almas tristes, enfadadas e intensas é Fiona Apple.
Como ser a vítima perfecta
Cando estiven de Erasmus na universidade de Galway, en Irlanda, tiven a sorte de poder escoller unha clase que non estivese directamente relacionada ca miña atroz carreira (Dereito, resultoume infumable e alégrome moito de non tela xa preto), así que rematei rodeada de yankees louras de intercambio en «European Woman’s Studies» (Estudos da muller europea).
Os meus cumes de Windermere
Na súa canción «The Lakes», Taylor Swift canta: «Eses cumes de Windermere parecen o sitio perfecto para chorar». Os meus cumes de Windermere son os torrentes do Mácara.
Mamá
Mamá non me di que me quere antes de colgar. Mamá non me dá bicos, mamá non me dá apertas. Mamá non chora nos meus aniversarios. Non entende por que debería facerse amiga das mamás das miñas amigas.
A eterna teima das guerras xeracionais
O outro día vin un tuit no que se podía ver unha foto dun balón de fútbol e un bocadillo de chocolate, coa frase «La vida era esto…». Un número importante de persoas falaban sobre como xa non había veráns deses e como a mocidade de hoxe só coñece pantallas. E, moi honestamente, tédesme todes xa ata o mesmísimo carallo.
Sobre querer morrer
Nunca pensei que ía chegar aos 25. E é que non é o mesmo querer morrer que querer deixar de querer morrer. A min moverme dun estado ao outro levoume sete anos de confinamento na miña propia cabeza, convencida de que existir así era normal. Pensaba que cando a xente falaba do futuro falaban de hipotéticos imposibles.
Guía Zillennial Para Saír do Armario
No 2018 saíu a película Love, Simon, baseada no libro do 2015 Simon vs. The Homo Sapiens Agenda. Eu lin ...
Sobre querer a un poeta
Mandáchesme unha mensaxe despois de catro anos de silencio de radio e recordos esbrancuxados. Supoño que, ás veces, a cidade ...
A auga que se move
No seu single do 2020 California, Chappell Roan canta: «Vén sacarme de California / Non hai follas marróns / Boto ...
-
Almeida e Ayuso multiplicaron as adxudicacións a Eulen cando Feijóo accedeu á presidencia do PP
O 80% das contratas que fixo a Comunidad de Madrid baixo o mandato de Ayuso coa empresa onde é directiva a irmá do presidente do PP formalizáronse despois de que Feijóo alcanzara o liderado estatal do partido.
-
Escatoloxía ou ecofascismo
Se é máis doado imaxinar a fin do mundo que a fin do capitalismo é porque o primeiro xa non existe como tal e o segundo aínda entra dentro do posíbel. Non é cuestión de rexenerar o mundo que perdemos, senón de criar un novo.
-
Psicotrópicos, listas e políticas
Sanidade optou por non abrir o melón e actualizar sen máis a lista da esmorecente Guerra contra as Drogas. Mágoa de oportunidade para entrar a fondo no que vai ser un debate decisivo da sociedade por vir.
