Había ata agora varios lugares dos que admiraba o seu potencial igualador. E ningún deles ten que ver coa Constitución. ...
Dun tempo a esta parte (nótese o non-lugar no que vivimos os que non usamos reloxo) teño a sensación de ...
A esta alturas xa escoitarían todos os análises posibles. Os do No Pasarán e os de esos chicos de los ...
Os que coñecedes a revista matriz (e os que non xa estades tardando en subscribirvos) sabedes que en Luzes gustamos ...
Se ides en tren a Segovia non vos estrañedes se vai cheo de galegos. Tampouco se, por esas cousas que ...
Cando en Moraña souberon que marchaba, non deixaban de paralo pola rúa. ‘Vostede déixanos, don Luis’. “E eu canseime de ...
Non era o primeiro aviso. Na carnizaría xa me cederan o paso. Incluso me chamaran señor. Pero non lle din ...
Ultimamente escoito moito iso de «infelizmente óptimo». Seica vale para case todo. Para os consellos de redacción de Luzes, para ...
Colleume desprevido. Co estómago baleiro e o Ayer quemé mi casa nos beizos. Xa se sabe que ese non é ...
Había poucos días que volveramos á escola e eu andaba nervioso á espera daquel primeiro encontro. Aquest any si! No xornal dicían ...
O rock psicodélico californiano tivo elementos galegos, e concretamente das Mariñas coruñeses. O fundador de Grateful Dead, Jerry García, era ...
A obra «Como não ser, tranquilamente, human@s. Técnica e Política da Antiguidade à Era Neoliberal», de Rebeca Baceiredo, licenciada en Ciencias da Comunicación e doutorada en Filosofía, ten esta última como área central de coñecemento na elaboración e interpretación do texto.
Juan Carlos de Borbón apareceu en Sanxenxo tras case dous anos de autodestierro en Abu Dabi tal e como é. Tan campechano. Con pantalón de pinzas, camisa branca e chaleco casual, gorra contra o sol desas que quedan igual de ben e mal aos eméritos navegantes e aos raperos noveis, e andares máis inseguros que rexios.