Categoría: Accesorios
O inservible
A todas horas sobra algo. Afóganos a superabundancia. Por iso, deberiamos considerar desperdicio todo aquilo que nos impuxeron ter que soportar «por respecto» ou mesmo a través da recurrente exaltación da sobadísima democracia sutil.
Que importa un volcán
O día que tiven a oportunidade de subir ao cumio do Monte Vesubio, preferín quedar a medio camiño, sentado nunha ...
A aristocracia dos likes
«Un café con leche y un croissant, por favor», pediu Súperlópez na billeteira do Metro. Cando Jan recibiu o ...
Aquí dentro
Teño o xardín ocupado por plantas que gabean. Lamento que é o único que realmente me preocupe. Practicamente non saio ...
Os bicos e a epidemia
Ademais das mortes, o máis triste que deixa o coronavirus é a frase do subsecretario de Prevención e Promoción de ...
Existir
Cando menos o esperas, existe un lugar. Aparece por sorpresa. Ás veces é o mesmo no que vivimos. No lugar ...
Con todos os respectos
Unha vez tiven un amigo franquista que pendurou un póster de Pancho Céspedes no seu cuarto. Rodri, de Rodrigo, era ...
Tantos puntos de luz
Un tramo escuro merece un punto de luz. Calquera corporación municipal é consciente. Aquí os puntos de luz úsanse para ...
A empanada
O sábado aquel, cara ao final da tarde, recibía a mensaxe dun amigo suxerindo ir comer ao monte Aloia ao ...
O odio e o pecado
Odiar é unha emoción que moita xente relaciona con algunha especie de felicidade. Hai tantos xeitos de ser feliz. ...
-
O Tribunal de Estrasburgo anula a condena a un sindicalista da CIG que gritou «hai que queimar a puta bandeira»
O traballador protestaba no Arsenal de Ferrol pola falta de pagamento de salarios do persoal de limpeza, que estaban en folga e se concentraban durante o acto de izamiento da bandeira.
-
Cousas serias e cousas do politiqueo
De pouco lle valeron os protocolos de seguridade a Vanesa Serén. Pódese facer algo máis en casos como o asasinato de Oia? Mentres, os nosos representantes electos fanse cargo de que o mundo non sexa un lugar triste.
-
O bo do Fonso da Suíza
Cando o coñecín aínda traballaba en Acnur e non estaba en política activa. Cando a súa implicación política pasou á responsabilidade representativa, empezaron a chamalo «o ecolo».
