Categoría: Autoría

Proportion
Xosé Manuel Pereiro28 Novembro, 2017

Os 300

Non, non son os 300 espartanos, musculados como se esculpisen o corpo no Leónida’s Gym, que aguantaron nas Termópilas a ...

Proportion
Manuel Rivas27 Novembro, 2017

O réxime totalitario do eucalipto

Eu cando vexo un eucalipto solitario abrázome a el. A pel lisa, mate e brillante a un tempo, ese optimismo ...

Proportion
Manuel Rivas24 Novembro, 2017

Ruralízate ti!

O obxectivo das campañas publicitarias é a sedución. O engaiolar a quen mira ou escoita. Apreixar a xente polos sentidos. ...

Proportion
Ana Luísa Bouza Santiago24 Novembro, 2017

As desiguais maltrátanse

En 1999 a ONU designou o 25 de novembro Día Internacional da eliminación da Violencia contra as Mulleres convidando os ...

Proportion
Xosé Manuel Pereiro16 Novembro, 2017

Fagámonos Jázaros

Non mo tomen a mal. Non é nada persoal. Nin sequera é froito dun calentón provocado polos recentes acontecementos, ou máis ben polas reaccións a eses acontecementos. Nin polas reaccións aos acontecementos de hai xa bastante. De feito, víñao pensando tempo atrás, pero o destes días, e o que virá, determináronme a dar testemuño, como din nos realitis, ou botar os meus versos do alma, que reza a letra máis coñecida de «Guantanamera».

Proportion
Pablo L. Orosa19 Setembro, 2017

Rohingya: o xenocidio do que o mundo non escoita falar

Na baía de Bengala o silencio ten conquistado as palabras. A Rohima dálle medo escoitar o silencio. Por iso pasa as noites debuxando un mar que se parece a este que esmorece diante da súa casa. Mais o mar de Rohima non cuspe corpos espumosos. O mar de Rohima trae caixas cheas de xarda e de atún. A Hussein e a Saddik gústalles o mar que debuxa súa nai. «Por iso imos subir a ese barco. Para chegar a Malaisia». Alí é onde Rohima pintou o seu mar. Mais o que Rohima aínda non sabe é que os rohingyas, os musulmás que viven na ditadura budista de Birmania, teñen prohibidos os soños.

Proportion
Pablo L. Orosa18 Setembro, 2017

O señor Dieu e a teoría dos mortos quilométricos

Coñecín o señor Dieu hai agora tres anos, nun outono que máis ben era verán na baía de Bengala. O señor Dieu, que non se apelidaba Dieu pero co que acordei que ese sería o seu nome para os lectores da nosa conversa, entraba e saía dos campos de Thay Chaung.

cool good eh love2 cute confused notgood numb disgusting fail