Autor: Santiago Romero
O aviador que elevou o galeguismo ao ceo da aventura
Acompañante case neno dos socráticos paseos de Risco e Otero Pedrayo e pioneiro militante galeguista rescatado in extremis dun paseo ...
Un axente galego contra a corrupción policial en Nova York
O ferrolán Anthony Bouza foi comandante da policía no violento Bronx que inspirou a serie Hill Street Blues. Tamén foi ...
A precuela… (e o epílogo?)
De como un berlanguiano encargo de Romay Beccaría ao seu cuñado para branquear o último goberno de Franco se reciclaría ...
Unha viaxe galega ao corazón roto do soño americano
O vello mundo das dúas guerras mundiais semellaba virse abaixo nos sesenta. Unha vaga de rebeldía contra o racismo, a ...
O insospeitado xerme galego do nacionalismo vasco
Máis alá da coincidencia buscada nas convocatorias electoriais aos respectivos parlamentos de Galica e Euskadi, máis alá dos vencellos políticos ...
Morre Emilio Alonso, impulsor da modernidade viguesa.
Nos albores dos 80, Cambio 16, a publicación de referencia daqueles anos de descompresión franquista nos que a modernidade aterrou ...
O asasinato que rematou coa amizade de Hemingway e Dos Passos
O asasinato nunca aclarado do intelectual galego José Robles por axentes de Stalin en 1936 provocou a ruptura máis sonada ...
Morreu Costa
O letal Whatsapp de Pereiro devólveme con nostalxia aos iniciáticos anos 80, nos que José Manuel Costa exercía de cronista ...
-
Suso Díaz, orgulloso xubilado de Astano
A morte do exsecretario xeral de CCOO de Galicia e pai de Yolanda Díaz rememora as xeracións que sustentaron desde a rúa a loita antifranquista pola democracia, a igualdade e a xustiza social.
-
Corrupción e límite do perfeccionismo moral
Os socialistas entenderon ben isto ao sinalar que a cousa é que se fai coa corrupción, non como se impide. Mais isto non abonda. Agora arriscan no Congreso con medidas insuficientes. No entanto, Sumar debería facer as cousas doutro xeito. Para comezar, respectando o pactado coa cidadanía.
-
O capitalismo arco iris
No Orgullo desfilaron bancos, marcas de moda, supermercados, tendas de mobles e asociacións de paramédicos, bombeiros e demais. Como as ratas, estas compañías son sempre as primeiras en abandonar o metafórico barco da súa ideoloxía en canto se levanta un pouco de vento.
