Autor: Fóra de Mapa
O mirandés
O mirandés é a forma local do asturleonés no territorio de Miranda do Douro, en Portugal. Está en grave de risco de desaparición. Pola contra en Asturias hai unha campaña para reclamar a oficialidade.
Galicia na Sociedade das Nacións, fito ou mito?
O profesor Núñez Seixas un dos primeiros éxitos no recoñecemento de Galicia como nación. Foi no ano 1933, a representación do país na IX xuntanza do Congreso das Nacionalidades Europeas.
Occitania: 1000 anos resistindo a hexemonía de París
Occitania é un territorio extenso no que se fala occitano, que abrangue varias rexións e catro países (Francia, Italia, Catalunya e Mónaco) e varias formas de sentirse parte del.
Microestados lonxevos
Ao longo da historia houbo unha chea de microestados en Europa. A maioría duraron ben pouco. Centrámonos en Cospaia, Poljica, Sark e nun que é ben próximo a nós: o Couto Mixto.
Chipre: séculos de convivencia e 49 anos de división
As dúas comunidades da illa de Chipre, gregos e turcos, viven divididas desde hai case cinco décadas. Porén, a pesar do conflito e do fracaso das negociacións pra reunificar a illa, existen accións e iniciativas de reconciliación.
Baviera alén dos estereotipos das salchichas e o oktoberfest
Baviera, aquel recanto alemán, clásico referente de Manuel Fraga. Pasen, escoiten e comproben se o finado expresidente tiña razón ou non en comparar.
-
Galicia contra a peste
O proxecto da multinacional portuguesa Altri de levantar unha pasteira xunto ao río Ulla en Palas de Rei está a ter unha forte contestación social. Hai xa medio século houbo oito intentos de construír factorías semellantes á erguida por ENCE en Pontevedra. A mobilización social conseguiu frealos.
-
Almeida e Ayuso multiplicaron as adxudicacións a Eulen cando Feijóo accedeu á presidencia do PP
O 80% das contratas que fixo a Comunidad de Madrid baixo o mandato de Ayuso coa empresa onde é directiva a irmá do presidente do PP formalizáronse despois de que Feijóo alcanzara o liderado estatal do partido.
-
Escatoloxía ou ecofascismo
Se é máis doado imaxinar a fin do mundo que a fin do capitalismo é porque o primeiro xa non existe como tal e o segundo aínda entra dentro do posíbel. Non é cuestión de rexenerar o mundo que perdemos, senón de criar un novo.
