A tribo
«The Walking Dead», a expedición Donner e Samuel
Samuel non me precisa para sobrevivir unha apocalipse zombi, pero supoño que loitar por sobrevivir nun mundo hostil é un pouco como sentar a ver esa serie horrorosa de zombis con el. Non quero, non me apetece nada, non o faría soa. Pero si o faría por estar con el.
Arquitectura necesaria fronte ao «feísmo» do superfluo
A vida do arquitecto Francis Kéré é toda unha metáfora de loita contra o superfluo. Foi o primeiro neno en aprender a ler na súa aldea de Gando, en Burkina Faso.
A Declaración Universal de Dereitos Lingüísticos
En 1996 proclamouse a Declaración Universal dos Dereitos Lingüísticos, que nese mesmo ano foi aprobada por unanimidade no Congreso dos Deputados e no Parlamento galego. 26 anos despois, cal o seu balance?
Cohousing, sálvese quen poida!
Están medrando unha serie de iniciativas cívicas, baixo a etiqueta cohousing, que agrupan en formas diversas de asociación persoas que planifican a autoxestión da súa vellez e dependencia, buscando evitar as residencias
Feliz mediocridade
A sociedade, en xeral, mente: todos, todas, somos mediocres. Hai que dicilo máis veces e máis alto. Nalgún momento, nalgunha época, podemos facer algo que non o sexa.
O ecosistema métrico decimal
Acontece con esta palabra, «ecosistema», o que xa ocorreu con outras moitas. O caso é que calquer escrebedor que se precie de sabido as poña de moda e, a partir de aí, xa comeza a rotineira repetición. Lembren, se non, o uso de «mantra».
Alberto e o lobo
Segundo o último barómetro do CIS, mentres ao 63,2% das persoas preguntadas a súa situación económica lle parece boa, a de España parécelles mala ao 47,9% e moi mala ao 22,4%.
Sobre ser demasiado
Pasamos dúas horas sentades no seu sofá facéndonos 'playlists' de cancións que nos recordaran e unhe ae outre. Ambas de máis de tres horas. Rindo todo o tempo como adolescentes. Iso é ridículo, e innecesario. É demasiado. Pero para nós foi o que tiña que ser.
Odio o normal
Supoño que a Pablo Motos lle parecería normal dicirlle a Virginia Maestro que lle estaba custando mirala aos ollos porque levaba escote. Nunca lle dixo o mesmo a un tío, porque iso non é «o normal».
Saramago e a Galiza
Hai trinta anos, probabelmente fósemos máis os seus leitores do que hoxe, o que converte a tan traída e levada lusofonía nun belo propósito sen concreción por ambas as partes, a Galiza e Portugal. Máis un «beneficio» da sacrosanta globalización...
