A tribo
Humanitarismo e desconcerto
Estariamos ante un libro que envorca no lado puramente humanitario do conflito. Un libro que mostra as miserias da guerra e da condición humana sen entrar en cuestións de maior calado político.
Unha nena non pode ser nai
Eu non podo ser nai porque case non sei ser adulta, dígome. Non podo ser nai porque sigo a ser aquela nena de gafas de cu de vaso violetas cuxa máxima aspiración na vida era facer sangue nos xeonllos e ser quen de aguantar a dor sen chorar.
A pena e a ira
Alegría, pena, ira, noxo e medo son instrumentos que podemos aprender a identificar e manexar: unha vida mentalmente saudable e feliz acadase combinando equilibradamente as cinco emocións.
Trump, Bolsonaro e o escornar da dereita española
En España pode pasar en tempos vindeiros o que se ensaiou en Brasil e Estados Unidos. De feito, a acometida está en marcha xa. Doutro xeito, con outro modelo.
26 consellos para quen nunca pensou que chegaría aos 26
Déixate coñecer. Haberá quen colla as partes de ti que máis odias nas mans e as garde preto do seu corazón.
O inservible
A todas horas sobra algo. Afóganos a superabundancia. Por iso, deberiamos considerar desperdicio todo aquilo que nos impuxeron ter que soportar «por respecto» ou mesmo a través da recurrente exaltación da sobadísima democracia sutil.
Apelidos
Os nosos nomes son o primeiro espello, a primeira identificación persoal e colectiva. Admitir a ortopedia forzosa a que están submetidos, un índice desalentador da nosa dependencia, da subordinación que se dá por inevitábel e fatal.
Referentes e opinións
A frase «tiene nombre de persona buena, claramente no es como suena» non vai ser un himno feminista, obvio, pero desde cando Shakira é unha icona do feminismo? Ao mellor o problema son as nosas expectativas, os nosos referentes.
Comedores escolares
O acceso gratuíto e universal ao comedor escolar supón unha ferramenta clave de inclusión ao garantir polo menos unha comida sa por día lectivo para a infancia máis vulnerable.
Este corpo meu
Este corpo que é meu, que non é da colección de homes que pasan polo meu dormitorio, non é dun rapaz que só me quere ás agachadas; este corpo que existe cando non é obxecto de desexo. Este corpo meu, que tanto me coida.
