A tribo
Eloxio da democracia (pos)moderna
Invocar os dereitos humanos xera nalgúns un sorriso de esguello, de ironía, nas conversas onde se confunde a política real coa morte do futuro. Estamos tan pasados de voltas que a impaciencia fronte o real aniquila calquera proceso de transformación democrática.
Cando as rapazas que berran baixan a voz
Moitos homes queren unha muller que fai ruido, que berra, que ocupan espazo, que brillan, única e exclusivamente para convertilas nalgo que non son (...) El xa sabía que muller era ela antes de que comezaran a saír, pero a graza estaba en convertila noutra diferente.
Dúas caras do terror
Dúas novelas que merecen ser lidas. As dúas son textos que durarán no tempo, tanto polo que contan como por como o contan. «Coa man esquerda» e «Perder as bestas»
Non teño a cona para muiñeiras
A todos eses que non teñen nin idea do que é pasar por un embarazo, resumiríallelo ben coa frase «Non teño a cona para muiñeiras». En maiúsculas. E nunca o suficientemente grandes.
Vota ou bota
O político posverdade por excelencia é o que teña que ser en cada momento. Axenda liberal no económico, conservadora no moral, posfascista no político e inexistente no social.
O voto haraquiri
Só dicirlles que lles garantizo que ás mulleres, teñamos vaxina ou non, vánnos violar, abusar e matar con impunidade e moito máis rápidamente se o fascismo chega ao poder, aquí ou en Alemaña.
Falar de nada
As amizades entre mulleres se converteron nun dos moitos obxectos das cazas de bruxas desde o inicio da era moderna. O diálogo entre mulleres converteuse en obxecto de ridículo.
Volver
Hai un ano e case dous meses que non escribía unha columna para Luzes. Despois de publicar a última, o 10.5.22, caín nun lugar escuro, onde pensei que non tiña nada que dicir.
Membros peludos da familia
As despedidas son para quen fica, non para quen marcha. É unha forma de aprendermos a continuar, a lembrar intentando que manque o menos posible.
Chamámonos ou chámannos?
Houbo de lembrar o noso dereito e o noso deber de chamármonos como nos chamamos e non como nos queren chamar desde a histérica intransixencia española.
