A tribo
O réxime totalitario do eucalipto
Eu cando vexo un eucalipto solitario abrázome a el. A pel lisa, mate e brillante a un tempo, ese optimismo de árbore atlética, sempre en forma, ese recendo farmacéutico! Quen non vai querer un eucalipto, mesmo namorarse del? Calquera día saio nun tuit ou no Facebook abrazado a un eucalipto…
Ruralízate ti!
O obxectivo das campañas publicitarias é a sedución. O engaiolar a quen mira ou escoita. Apreixar a xente polos sentidos. Mais hai unha excepción. A campaña «Ruralízate», impulsada pola Xunta de Galicia. O mellor búmerang. A intención semella ser a de provocar unha grande escapada. A quen aínda fique no…
As desiguais maltrátanse
En 1999 a ONU designou o 25 de novembro Día Internacional da eliminación da Violencia contra as Mulleres convidando os gobernos e institucións do mundo a organizar actividades para sensibilizar a poboación sobre un problema que define como «pandemia global», con formas específicas nas diferentes sociedades: ablación do clítoris das…
Fagámonos Jázaros
Non mo tomen a mal. Non é nada persoal. Nin sequera é froito dun calentón provocado polos recentes acontecementos, ou máis ben polas reaccións a eses acontecementos. Nin polas reaccións aos acontecementos de hai xa bastante. De feito, víñao pensando tempo atrás, pero o destes días, e o que virá,…
MANIFESTO [49] O lume e a mentira: a causa das cousas
O furor incendiario de mediados de outubro deixou fanadas varias vidas e calcinada moita terra galega. Neste casos adoita utilizarse como tópico dantesco.
MANIFESTO [47] Contra a estratexia da humillación
Semella que o extremismo, dende o «aleph» legalista, está só nunha banda: aqueles que puxeron en marcha en Catalunya un proceso (o procés) de xeito unilateral e sabendo que era «constitucionalmente» inviabel. ¶ Esa posición centralista, coa pretensión de ser o «corazón central» do conflito, ten unha primeira consecuencia no reparto…
Goethe e os golpes de peito
Contrariar unha vocación non parece aconsellable porque poida que a un lle vaia máis ou menos ben na vida, pero a longo prazo ese «querer ter sido» cóaseche nas costuras e rebéntache o colo da camisa, con perdón, á que te relaxes un pouco ou tomes dúas cañas, por exemplo.
O señor Dieu e a teoría dos mortos quilométricos
Coñecín o señor Dieu hai agora tres anos, nun outono que máis ben era verán na baía de Bengala. O señor Dieu, que non se apelidaba Dieu pero co que acordei que ese sería o seu nome para os lectores da nosa conversa, entraba e saía dos campos de Thay…
