A Coruña.- O éxito da folga das dependentas de Inditex na Coruña e as que prevén desenvolver as súas compañeiras de Bershka en Vigo e de Massimo Dutti en Santiago está a contaxiar a outras provincias do Estado, onde empezan a callar as accións de protesta das traballadoras.

O mes pasado, e tras varias xornadas de paro en plena precampaña e campaña de nadal, as ao redor de 1.500 dependentas de Zara, Zara Home, Stradivarius, Pull&Bear, Oysho, Massimo Dutti, Lefties e Bershka na provincia da Coruña lograron da empresa unha subida salarial de 322 euros ao mes que irá incrementándose ata chegar ata os 382 euros a finais en 2024.

As protestas estaban encabezadas por delegadas da Confederación Intersindical Galega (CIG), a central maioritaria no comité de empresa da provincia. Negáronse a aceptar a subida pactada con Inditex por CCOO e UXT, moito menor da que finalmente lograron.

«A CIG ten unha presenza moi forte en Galicia e alí as traballadoras conseguiron condicións mellores que no resto do Estado grazas ás súas accións reivindicativas», asegura José Villaverde, secretario de comunicación da Confederación Xeral do Traballo (CXT). «Está claro que o que funcionan son as mobilizacións», engade.

O pasado 7 de xaneiro, o día en que comezaron as rebaixas, CXT, convocou un paro nas tendas de Inditex en toda España que tivo especial incidencia na Comunidad de Madrid, onde ese sindicato é maioritario en Zara, Pull&Bear, Lefties e Kiddy’s Class, e onde, segundo a central, unha ducia de comercios tiveron que pechar, entre eles algúns emblemáticos como os Zara da rúa Serrano e a praza de España.

Ademais, parte dos que abriron tiveron que restrinxir o seu aforo e o acceso aos probadores por falta de persoal. Ese día tamén houbo protestas en Barcelona, Sevilla, Logroño e Santander.

A empresa de Amancio e Marta Ortega obtivo máis de 3.900 millóns de beneficio neto entre o 1 de febreiro e o 31 de outubro do ano pasado. «Inditex ten moitísimos beneficios e os únicos que non os vemos somos os dependentes», aseguraba a presidenta do comité de empresa de Zara Madrid durante a concentración que reuniu a unhas 200 persoas na rúa Prezados.

Como sucede nos comercios de Inditex da Coruña e do resto de Galicia, as mulleres son abafadora maioría nas boutiques dos Ortega en España. Reclaman unha subida salarial que achegue os seus soldos e as súas condicións ás dos seus compañeiros homes, que ocupan postos de similar en categoría noutros departamentos como loxística e almacéns, e que en ocasións chegan a cobrar máis do dobre.

Eles contan con contratos a tempo completo mentres que a elas resérvanselles contratos precarios a tempo parcial que na maioría dos casos non chegan ás 30 horas semanais, coa correspondente diminución proporcional dos seus salarios.

Este mércores está prevista unha reunión entre responsables de Inditex e dos sindicatos CCOO e UGT, á que non foron convidadas o resto de centrais. Segundo CGT, se o acordo ao que poidan chegar eses sindicatos non é satisfactorio, como sucedeu co pacto desas mesmas centrais para a provincia da Coruña, exporanse máis mobilizacións e non descartan convocar máis xornadas de folga.

Quen xa pararon onte foron os dependentes e dependentas de Massimo Dutti en As Cancelas, en Santiago, tras o anuncio de Inditex de que pechará esa tenda xunto ás de Bershka en Villagaría de Arousa e en Pontevedra.

O peche é froito doutro acordo da compañía con CCOO e UGT que, segundo a CIG, permite eses peches en condicións que os converten “nun ERE encuberto”, en palabras dunha delegada sindical dese sindicato en Pontevedra.

Segundo explica, a empresa só se ofrece a recolocar nas tendas de Vigo a seis das 21 traballadoras de Pontevedra e Vilagarcía, reducindo ademais a súa xornada e por tanto tamén o seu salario; obrigándoas a traballar de luns a sábado en horario de tarde, co que iso supón de imposibilidade para conciliar o seu emprego coa súa vida familiar; sen que os tempos de desprazamento ao que se verán forzadas conten como tempo de traballo, e cubrindo só os seus gastos de transporte a partir dos 25 quilómetros desde os seus domicilios, cun tope máximo de 90 euros ao mes.

«Con iso non temos nin sequera para pagar a autoestrada», advirte a delegada, quen cre que Inditex propuxo adrede unhas condicións pésimas para recolocar ás empregadas das tendas que vai pechar coa intención de que ningunha delas queira aceptalas. Tamén engade que a mobilización é a única forma de lograr avances nunha empresa na que as dependentas non senten ben tratadas.

As empregadas de Bershka en Pontevedra protagonizaron en 2017 a primeira folga de Inditex en España, e xa saben o que mobilizarse en defensa dos seus dereitos. «Seguen a chamarnos ‘las niñas‘, dun modo paternalista, como dicíndonos que temos que estar agradecidas por poder traballar para un señor importante nunha gran empresa, coma se iso significase que non somo traballadoras de pleno dereito», conclúe.