Este artigo tamén está dispoñible en: Castelán
No fútbol, como nunha vida digna, non se pode ser neutral. Ser neutral fronte ao racismo é ser racista. Ser neutral fronte ao fascismo é ser fascista. Ser neutral fronte á homofobia é ser homófobo. Segundo a UEFA, fútbol e política van por separado. Non señoros, NON. A política e a vida sempre van da man. A ver se aprendemos dunha vez por todas que permitir a inxustiza fainos inxustos, permitir o nazismo fainos nazis e mirar para outro lado mentres seguimos dando patadas á pelota, fainos canallas.
Non se pode vivir sen tomar partido ante a inxustiza. Do mesmo xeito que non se pode xogar ao fútbol sen respectar as regras do xogo, non se pode xogar cun equipo dun país onde o goberno aproba leis homófobas e fascistas, sen sequera apoiar un cartel de protesta. O feito de que o estadio do Bayern Múnic mostre a súa solidariedade con calquera tipo de amor, en protesta contra o retrógrado goberno fascista homófobo de Hungría, é un sopro de aire fresco, é unha voz valente e necesaria que se eleva dende as bancadas de fútbol tantas veces enlamadas de racistas sexistas homófobos e machirulos.
A «prohibición» da UEFA de vestir de arco iris o estadio é un sinal de que a organización destes eventos millonarios está rexida por un puñado de señoros que farían calquera cousa por cartos. Hoxe trátase de «non facer política» apoiando así ao goberno máis fascista de Europa. Non é casualidade que a UEFA se crease en Suíza despois da Segunda Guerra Mundial. Xurdiu dun país que historicamente se dedicou a sacar proveito do dano, morte e sufrimento dos demais. Durante o nazismo, Suíza como a UEFA tamén era neutral política e relixiosamente. Lava as mans, apestan. Nin fascista, nin homosexual. O negocio é negocio. Xa. Aquí o diñeiro roubado aos xudeus, aquí Suíza, aquí a UEFA, aquí o goberno húngaro e máis aquí o multimillonario húngaro Sandor Csanyi, vicepresidente da UEFA.
Sigamos xogando na punta do iceberg, porque aquí non hai política máis ca euros. O resto é só a vida dos homosexuais (agora húngaros), xa que non me toca nin me afecta, tampouco me importa. Imos seguir o nosa bóla. Contamos os mortos outro día. Que golazo!
Este artigo tamén está dispoñible en: Castelán