Unidade de queimados

Este artigo tamén está dispoñible en: Castelán

As eleccións do 10 N acabaron finalmente con queimaduras de segundo grao para o PSOE e Unidas Podemos que os dous trataron de esquecer rapidamente abrazándose para formar goberno.
Iglesias segue perdendo votos nas urnas, pero logrou o seu obxectivo: ser vicepresidente nun goberno de coalición. Sánchez terá que comerse todo o que dixo sobre esa opción durante o últimos meses.
Máis graves foron as queimaduras para a democracia española que ten xa á extrema dereita como terceira forza política do Congreso e co risco evidente de seguir crecendo como vociferante oposición ao novo executivo de esquerdas e #ante os complexos do PP, incapaz de pararlle os pés e facerlle fronte como fixeron outras dereitas europeas.
Neste sentido, o 10 N foi un desastre e os seis meses anteriores, unha tomadura de pelo dos dous socios que agora tardaron 24 horas en poñerse de acordo.
O novo goberno nace da debilidade do PSOE e de Podemos e coa precariedade e a inestabilidade de ter que contar con polo menos 10 partidos que ir sacando día a día as votacións. E por suposto, condicionado por Cataluña onde Esquerra tenta marcar distancias, pero sempre acaba arrastrado por Puigdemont e polos sectores mais radicais mobilizados na rúa.
Se a investidura sae adiante e comeza a lexislatura, a próxima cita coas urnas será en Cataluña se se volven adiantar os comicios, e por certo que alí podería formarse un novo tripartito como réplica do executivo de Madrid entre ERC, o PSC e Os Comúns. O ano que vén haberá también eleccións en Galicia e no País Vasco. Non sabemos aínda se as dúas eleccións irán xuntas, como en 2016.
En Euskadi, o PNV ten a situación controlada, o seu dominio parece abafador e se non hai grandes sorpresas, seguirá gobernando co apoio dos socialistas.
Así que o máximo interese terémolo en Galicia onde o PP ten a súa última aldea gala. Feijoo é consciente de que ten moi difícil revalidar a súa maioría absoluta e ademais nestas eleccións quedou sen o socio presentable que podía ter para seguir en San Caetano.
Cidadáns disolveuse en Galicia onde xa era máis débil que no resto de España e non parece en condicións de recuperarse para as autonómicas. Deste xeito a alternativa que pode ter Feijoo para conservar o poder se perde a maioría absoluta son os deputados de Vox. Así que podería dicirse que Feijoo tamén saíu chamuscado do 10N aínda que logrou vencer pola mínima ao PSOE.

A extrema dereita non logrou representación por Galicia no Congreso, pero se pode tela no Parlamento galego cos 114.000 votos que conseguiu o 10 N.
Esta opción espanta a Feijoo que se desmarcou unha e outra vez de Casado cunha mensaxe máis centrada e moito máis duro contra os ultras. Por iso, o presidente galego é o máximo defensor no PP de lanzar unha oferta in extremis de gran coalición a Sánchez.
Unha proposta que en Madrid non ten agora mesmo ningunha viabilidade pero que lle pode servir a el para repetila se o necesita tras as eleccións galegas. Feijoo tentaría seguramente en Galicia un cordón sanitario a Vox propoñéndolle un acordo a Gonzalo Caballero e só se non hai máis remedio, tería que aceptar os votos de Vox para ser investido.
O 10 N aclarou tamén o panorama na atomizada esquerda galega. PSOE, Galicia en Común-Podemos e o BNG perfílanse como os tres actores que teñen que tentar alcanzar entre os tres a maioría absoluta que xubilaría a Feijoo. Nin os de Errejón nin os de Villares parecen ter opcións reais e a súa presentación só prexudicaría as opcións da esquerda.
PSOE e Bloque teñen aspirantes claros á Xunta e falta por resolver a candidatura dos comúns galegos. A deputada Yolanda Díaz é unha opción con moita forza, pero se ao final é ministra, pode volver poñerse encima da mesa o nome do exalcalde de Santiago, Martiño Noriega.
En todo caso, Galicia e o País Vasco serán a primeira proba para o novo goberno nas urnas. Iso sempre que haxa investidura en decembro.

Este artigo tamén está dispoñible en: Castelán

cool good eh love2 cute confused notgood numb disgusting fail