Alberto Núñez Feijóo mantense na presidencia da Xunta de Galicia por cuarta vez consecutiva. O BNG pasa a ser segunda forza política e logra ser líder da oposición por diante do PSdeG-PSOE.

Alberto Núñez Feijóo renovou a súa maioría absoluta en Galicia, a cuarta consecutiva desde 2009 do PPdeG, algo que só conseguira o seu predecesor, Manuel Fraga. O Bloque Nacionalista Galego (BNG) dobra os escanos das eleccións autonómicas de 2016, onde conseguira seis deputados, e o escrutinio coloca a Ana Pontón como principal líder da oposición. Por detrás dos nacionalistas o PSdeG-PSOE, con Gonzalo Caballero, que sobe un deputado.

Desta maneira, con case o total do escrutinio, e con variables mínimas que poden influír polos resultados do voto por correo, o PPdG consegue un deputado máis no Parlamento galego, en total 42; o BNG crece 13 escanos, situándose nos 19 e o PSdeG-PSOE sobe ata os 15, unha cifra que a formación esperaba moito maior. O Grupo Mixto e o Grupo en Común formado por 14 integrantes de Podemos, Esquerda Unida, Anova e Mareas desaparece da Cámara galega.

Os galegos non perdoaron as guerras internas nos partidos da esquerda e o gran trompazo do 12 de xullo leváronllo as mareas pola fragmentación na comunidade, cando se converteron en 2016 nunha referencia, rompendo co bipartidismo e colocándose á beira do PSdeG-PSOE como principal forza da oposición. Galicia en Común Anova Mareas, a formación que encabeza Antón Gómez Reino, non entra no Parlamento galego, afastándose considerablemente dos resultados que alcanzaron nas pasadas eleccións autonómicas. En 2016 concorreran baixo a marca En Marea logrando os 14 deputados, pero por discrepancias internas co seu líder romperon a alianza e se disgregaron.

Dos restos formouse tamén a coalición Marea Galeguista, que non obtén nin un escano na Cámara Galega coa súa nova proposta. A confusión na esquerda beneficiou e levantou a un BNG que logra a mesma subida enerxética que o grupo de Podemos fai catro anos. Cidadáns segue sen entrar no Parlamento galego. A formación laranxa tentou concorrer co PP no seu momento baixo a marca Mellor Unidos, pero Feijóo non quixo renunciar ás siglas que tantas alegrías déronlle. Tampouco irrompe a ultradereita, Vox, que non presentou candidato á Xunta e cuxos integrantes foron apupados en múltiples actos pola poboación galega.

Estas eleccións foron resultado dos comicios cancelados de abril polo estado de alarma e que Feijóo decidiu convocar xunto con Urkullu no verán, xa que o presidente da Xunta adoita facer coincidir a mesma data para acurtar o escenario electoral, segundo o barón galego. Ao coincidir en época estival, a participación era unha das grandes incógnitas destes comicios, con todo, os datos mantivéronse similares aos de 2016 mesmo cunhas décimas por encima, a diferenza da gran abstención en País Vasco.

A influencia da covid-19 nas eleccións

O presidente da Xunta saíu beneficiado da xestión da pandemia na comunidade. Antes das eleccións canceladas do 5 de abril, os estudos demoscópicos augurábanlle uns resultados moi dispares aos destas últimas semanas. A maquinaria de propaganda do PPdeG púxose en marcha desde o inicio do estado de alarma e o barón galego distanciouse da crispación madrileña, reducindo as siglas na cartelería do PP e evitando polémicas que puidesen contaxiar o seu espazo político.

O líder do PPdeG cultivou a súa estratexia electoral ao longo da covid-19 e evitou render contas ante a Deputación Permanente, o órgano de control ao seu goberno, eludindo o diálogo coa oposición sen aceptar algunha proposta que non partise do seu grupo para combater o coronavirus. O mando único evidenciouse cando os populares galegos convocaron eleccións en contra da opinión das forzas políticas progresistas, que mantiñan que non se daban as condicións sanitarias pola incerteza derivada do virus, algo que se fixo palpable a última semana co rebrote da Mariña con máis de 180 infectados.

Con todo, aínda que o repunte enturbase o final de campaña do PPdeG non influíu nos seus resultados, unha cifra moi positiva que xa auguraban os últimos estudos demoscópicos. O presidente ten afirmado que, de non conseguir os 38 deputados necesarios para gobernar en solitario, iríase da Xunta de Galicia pola dificultade de pactar. E é que o PPdeG agrupa a toda a dereita en Galicia, a diferenza da esquerda, que ademais do BNG e do PSdeG-PSOE, concorría a estas eleccións en catro coalicións distintas.

Os partidos, tamén o BNG, querían máis

O candidato por Galicia en Común Anova Mareas, Antón Gómez Reino, foi o primeiro en comparecer. «Os resultados non son bos e é un fracaso para o noso espazo político». Asegurou tamén que son «inesperados» xa que algunhas sondaxes dábanlle seis escanos, e o aínda deputado no Congreso asegurou en varias ocasións que a Galicia esperáballe un goberno de coalición do seu grupo co BNG e o PSdeG-PSOE. A caída do grupo de Podemos fíxose evidente tamén no País Vasco, pero a diferenza do grupo galego mantéñense na Cámara, con seis escanos.

Despois da súa intervención, o candidato do PSdeG-PSOE, Gonzalo Caballero, comunicou que o resultado para os socialistas é «insatisfactorio» porque o PP mantense á fronte da Xunta de Galicia, aínda que conseguisen dous puntos máis de apoios que en 2016. Caballero arrimouse a Pedro Sánchez durante a campaña e veulle en contra nas urnas por ser un dos peores momentos para o presidente, o encargado de xestionar a pandemia desde o Goberno central.

Tamén pedía máis a candidata á Xunta de Galicia, Ana Pontón, que manifestaba minutos despois que a súa intención era «subir ao pico da montaña». Engadiu tamén que o BNG está cada vez «máis preto» de que na próxima lexislatura goberne unha muller á fronte do Executivo autonómico galego. Aínda así, Pontón xa fixo historia ao conseguir o máximo número de deputados no Parlamento.

«Por cuarta vez, Galicia»

Alberto Núñez Feijóo foi o último en saír e comunicou que «cando se trata de Galicia, os galegos sempre están aí». Agradeceu o apoio ao seu compañeiro Pablo Casado e dedicoulle o triunfo a «todo o Partido Popular de España». Aínda que o presidente asegurase que o seu sitio está en Galicia, moitos son os que pensan que non terminará estes catro anos á fronte da Xunta e que se irá a Madrid para ocupar a presidencia do Partido Popular.