A Coruña.- O xornal ourensán La Región publicou a transcrición de varias gravacións de audio nas que o alcalde da cidade, Gonzalo Pérez Jácome, gábase de saber como branquear diñeiro negro que recibiría presuntamente de empresarios para financiar a campaña electoral do seu partido, Democracia Ourensana. Noutra das gravacións, o alcalde propón a dous funcionarios que asuman unha multa que lle puxeron a el como condutor dun coche oficial do Concello.

Esta é a transcrición dos dous audios que publicou La Región nos que Jácome fala das mordidas a empresarios:

Audio 1: branquear “con doazóns”

Jácome: Mira, estamos a facer para a campaña, a lei permíteche financiar un máximo de 50.000, nós con esta cantidade chéganos… E… Oficial ou B, non?

Interlocutor: E digo eu, e como vas facer? Porque, foder, tanto diñeiro en B! Como o vas a branquear para poder gastar na campaña?

Jácome: Pois, con doazóns da xente. Doullo…
Interlocutor: Pero é moito diñeiro…

Jácome: Nooo, fanme doazóns… Non, eu diso todo, a nivel fiscal controlo eu, non son tan chapuzas.

Interlocutor: Non foder, porque é que é unha cantidade grande.

A nivel fiscal controlo eu, non son tan chapuzas

Audio 2: «A ver, hai 30.000 ou non hai 30.000?»

Interlocutor: Entón mañá vas a Madrid?

Jácome: A ver ao meu amor. Non llo dixen ao Paco pero xa se debeu de dar conta. Que ese é cotilla e é cotilla!

Interlocutor: Home…

Jácome: Sabes?

Interlocutor: E aproveitas para facer algo máis ou non?

Jácome: Si, falar co Collarte. Dicirlle, a ver, hai 30.000 ou non hai 30.000? Que collóns pasa?

Interlocutor: (Risas) A ver se…

Jácome: Nooo. Mira, para a campaña non dais nada?

Interlocutor: E dos de Urbaser sabes algo?

Jácome: Nada, nada, nada. Nada, nada, nada.

Interlocutor: Están desaparecidos.

Jácome: Chamo ao de Urbaser? Dígolle se quere vir por aquí. Non?

Interlocutor: Home, o tío vese que está a baleirar.

Jácome: Si. Quen? O xefe?

Interlocutor: Si, si. Non está nada interesado, imos. De tanto ter estado aí.

Jácome: Si, é verdade, si. Si, pois vou chamar ao outro.

Jácome: Se non me contestou, o tío.

Ao teléfono: Ola, Zalo!

Jácome: Que, cando vés por aquí?

Ao teléfono: Cando che veña ben a ti.

Jácome: Eh?

Ao teléfono: Cando ti queiras.

Jácome: Pois cando poidas.

Ao teléfono: Hoxe, mañá?

Jácome: Se queres vir hoxe. Á unha e media estou aquí.

Ao teléfono: Pois á unha e media estou por aí.

Jácome: Vale, ata o de agora.

Ao teléfono: Veña, chao, chao…

Isto é un rollo electoral. Ou sexa, o que non poden facer é que me pillen… É que me apunten a min. Con iso perdo votos.

Audio 3: «Que non me pillen, con iso perdo votos»

Jácome: Mira, necesito, se cadra necesito un de vós os dous, un de vós os dous, obviamente non quero ningún problema para vós, que… Uno de vós dous, que fostes a… Non se vai a facer público, non? É polo tema da multa, non leva puntos nin nada, non?… de que era un de vós dous que fostes a un rollo tecnolóxico o sábado. Entón, vós non tedes nada que ver… Non hai puntos, non se perden puntos nin pollas. Ou sexa, non vai facer falta, pero no caso de que fixese falta, necesitamos a alguén tecnolóxico. Entón, hai que pagar 1.200 euros. Non, euros xa están pagos.

Interlocutor: Ao final vai saír o nome por aí, seguro. E eu non quero problemas.

Jácome: Non, non sae o nome porque é protección de datos.

Interlocutor: Ti sabes perfectamente que vai saír.

Jácome: Non porque é, é, é, é… Non imos dar o voso nome en Ourense. É en Vigo.

Interlocutor: Non podemos…

Jácome: É que ten que ser alguén de tecnoloxía.

Interlocutor: Xa, foder… Pero…. Logo se sae o noso nome vai ir encima a nós. Van ir encima de nós, foder.

Jácome: A ver… En principio non creo que faga falta. Pero ben, estamos a miralo. Porque agora os de Vigo son os que teñen que dar aquí o OK. Xa se enviou a revisión o expediente e nada máis.

Interlocutor: Non tes algún asesor por aí…

Jácome: É que o asesor queda fatal.

Interlocutor: Foder, pero é que… Imos ver, que pinta un funcionario?

Jácome: Ah, non. É que había un… Tecnolóxico, en Vigo ese día, non sabes? O polbo non se que, feira tecnolóxica.

Interlocutor: Hostia! Pero no caso de que se saiba, é un eventual, no peor dos casos. Non se vai a saber. Xa está, resolto!

Jácome: Bo, non pasa nada, pensádeo, nada non é nada. De momento non fai falta, estamos a valorar, vale? Isto é un rollo electoral. Ou sexa, o que non poden facer é que me pillen… É que me apunten a min. Con iso perdo votos.

Interlocutor: Non, xa, xa.

Jácome: Entendes? Nada máis… Electoral.

Interlocutor: Xa. Eu de todas as maneiras, eu penso, que ao ser un coche de Alcaldía, non sei. Eu penso que sería mellor…

Jácome: Que sexa alguén eventual.

Interlocutor: Si, eu creo que sería mellor alguén eventual. Non por apuntar fóra, senón porque que collóns pintamos nós cun coche de Alcaldía.

Jácome: Si, porque ese coche é un tema de funcionarios. O meu utilízano ás veces funcionarios.

Interlocutor: Pero claro, alguén que o adoite coller… Nós… Collemos. Ese día, si.

Jácome: Bo, pois veña… A alguén eventual.

Interlocutor: É que o problema é ese. E eu…

Jácome: A alguén eventual, e xa está. Escucha, como o nome é imposible que se saiba, o nome é imposible que se saiba. A movida é a seguinte: hai que ingresar 1.200 euros. Son 1.200 euros que ingresa o tío, non hai perda de puntos nin nada. Entón que ocorre: ingrésaos un eventual en Vigo, a nome del… Entón, se se filtra é por Vigo, non por aquí. Nós, cando nos pregunten que persoal é? Non, aí protección de datos non permite dar. Fale con Vigo a ver se Vigo viola a lei. Vigo non a vai a violar tampouco. Entón non se vai a saber nunca. Pero no caso de que se saiba, é un eventual, no peor dos casos. Non se vai a saber. Xa está, resolto! Bo, pois todo isto vai p’alante.