O Observatorio Coruñés contra a LGTBIfobia realiza cada ano un completo informe sobre as agresións que se producen na cidade, e deses estudos dedúcense dúas cousas. A primeira, que, lonxe de minorar, a violencia homófoba crece ano a ano, e que cada vez son máis as persoas que deciden denunciala. En 209, Alas tramitou peticións de axuda de 61 persoas agredidas. En 2019 subiron a 91. E o ano pasado, a 114.

Segundo contan quen o coñecían, Samuel era un mozo pacífico e de carácter tranquilo. Era técnico auxiliar de enfermería e traballaba na residencia para maiores dunha ONG local. Estaba a estudar para obter o título de protésico dental. O sábado sobre as tres da madrugada atopábase cuns amigos na céntrica Avenida de Buenos Aires, xunto ao paseo marítimo da Coruña, cando os seus agresores comezaron a darlle patadas e puñadas ata que viron que non se movía e apenas respiraba. Os servizos de urxencia que o atenderon tentaron reanimalo durante varias horas na rúa. Lograron trasladalo vivo ao Complexo Hospital Universitario da Coruña, onde faleceu pouco despois.

Fronte á versión de quen sostén que o motivo do asasinato foi a condición sexual de Samuel, circula a dalgunhas testemuñas que sosteñen que os agresores crerían que el ou algún dos seus acompañantes os estaban gravando ou facendo fotos cun teléfono móbil, que lles terían roubado antes de fuxir. No lugar dos feitos apareceu onte unha mensaxe escrita en castelán en varios folios pegados con cinta adhesiva transparente ao chan da rúa, escrito por quen se identifica como o pai de Samuel e adornados cunha rosa vermella:

«Quero primeiramente agradecer o excelente traballo dos equipos do 061, por todo o esforzo realizado en canto á pronta atención do noso fillo. Quitáronnos a única luz que iluminaba a nosa vida. Sabemos que imos ter un camiño moi longo por percorrer, estaremos apoiados na nosa familia, amigos e compañeiros, que nos axudarán a saír deste camiño escuro. Agradecemos todas as vosas oracións e mostras de agarimo. Agradecer á nosa marabillosa cidade A Coruña. Grazas de corazón. Que Deus poida recompensar todo o agarimo que nos estades brindando. Un abrazo moi forte a todos. Desexamos que nunca chegue a ocorrer outro día tan negro como o que estamos a vivir. Non á violencia».

Nas redes sociais rexistráronse entre onte e hoxe centenares de mensaxes de condena e repulsa, incluídos varios membros do Goberno. Un dos últimos, o da vicepresidenta terceira e Ministra de Traballo e Economía Social, Yolanda Díaz: «non hai peros fronte a esta violencia mortal que creba a nosa idea de liberdade, de convivencia e de diversidade. Hoxe, este país chora por Samuel e pide saber o que pasou. Non podemos calar, nunca, diante de quen alimenta o odio e quen o executa. Todo o meu agarimo e apoio á súa xente».